سلطان علی بن موسی الرضا (سلام الله علیه) می فرمایند:

« هر کس مرا در آن سرزمین آگاهانه و خالصانه زیارت کند، همچون کسی است که پیامبر خدا را زیارت کرده است .»

بحارالانوار 102/31 "س.ه"

کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا

شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا

در صف محشر خدا مشتری اشک اوست

هر که در اینجا کند گریه برای رضا

کیست پناه همه جز پسر فاطمه؟

چیست رضای خدا غیر رضای رضا؟

بر سر دستش برند هدیه برای خدا

ریزد اگر دُرّ اشک، دیده به پای رضا

نغمه ی قدّوسیان بود به آمین بلند

حیف که خاموش شد صوت دعای رضا

از در باب الجواد می شنوم دم به دم

یا ابتای پسر، وا ولدای رضا

بوسه به قبرش زدم، تازه زطوس آمدم

باز دلم در وطن کرده هوای رضا -